TOP

Generatie Transjoy

Generatie Transjoy

Illustratie door Lucas Braak

De generatie trans personen van nu groeit op met het fenomeen transjoy, maar dat is voor generaties voor ons misschien wel heel anders geweest. Hoe ervaren oudere trans personen transjoy? Ik spreek hierover met Corine van Dun (69), trans activist. Voorheen was Corine bestuurslid en later voorzitter van TransgenderNetwerkNederland en sinds kort is zij de nieuwe voorzitter van Transivisie.

Hoi Corine! Ben je bekend met de term ‘transjoy’?

‘Nee eigenlijk niet, ik zit het net even op te zoeken’.

Transjoy is de euforie en het plezier die iemand ervaart bij hun genderidentiteit. Als ik je dit zo vertel, ervaar je dan zelf wel eens transjoy?

‘Ja, tegenwoordig wel. Sinds mijn transitie dan, want de periode ervoor was niet zo leuk. Er is sinds mijn transitie veel meer rust gekomen in mijn leven en ik ben daarnaast ook een veel gelukkiger mens. Natuurlijk was ik daarvoor ook wel eens gelukkig: ik heb veel mooie ervaringen gehad, zoals het krijgen van mijn kinderen. Alleen trots op het trans zijn, dat heb ik niet. Het is voor mij niet iets om trots op te zijn, ik had het eerlijk gezegd liever niet gehad. Ik heb de eerste twintig jaar na mijn transitie stealth (niet openlijk over de trans identiteit) geleefd, voornamelijk ter bescherming van mijn kinderen. Juist door zo op mijn kinderen te kunnen focussen was dit ook een hele joy volle periode. 

Pas toen ik in 2010 naar een congres ging in Barcelona – het eerste wereldcongres voor trans personen – leerde ik andere trans personen kennen. Hier ben ik trans activist geworden. Ik ben daarna voorzitter van belangenorganisatie Transgender Netwerk Nederland geworden en sinds kort ben ik de nieuwe voorzitter van Transvisie. Het allermooiste hieraan vind ik dat ik sindsdien zo veel leuke mensen heb mogen ontmoeten. We hebben allemaal in grote lijnen hetzelfde meegemaakt, en daarom heb je met elkaar aan 1 woord genoeg. Daar geniet ik zo van.’

Heb je het gevoel dat de nieuwe generatie anders kijkt naar trans zijn?

‘Wel een beetje. In mijn tijd was er helemaal niks, alles moest nog afgedwongen worden, wetten nog aangepast. Nu is dat er allemaal, dat is natuurlijk wel anders.’

Alsof we het een beetje als vanzelfsprekend beschouwen?

‘Ja, maar dat vind ik juist mooi, want dat is het ook. Jullie mogen daar nu gewoon van genieten. En natuurlijk ben ik daar wel een beetje jaloers op, maar ik geniet er ook zo van om bij jullie te zijn, ik gun het jullie zo. Ik merk dat ik zelf soms een beetje in een oude modus schiet als ik een trans persoon naar buiten zie komen. Zoals bij Nikkie de Jager. Ik ga dan meteen denken: wat kan ik doen om haar te helpen. En om dan te zien dat ze het fantastisch doet, dat is gewoon zo’n genot om te zien. Maar ik wil jullie toch een beetje beschermen.’

Je bent een beetje onze moeder?  

‘Ja, toch een beetje dat moedergevoel: Als het maar goed gaat met de kleintjes. Jullie zijn daarin toch een beetje mijn kinderen.’ 

‘Iets wat me overigens geen transjoy geeft, is hoe ingewikkeld het nog is voor trans vluchtelingen en trans personen met een migratie achtergrond. Daar moet echt nog iets veranderen.’

Is er iets wat je jonge trans personen zou willen mee geven?

Blijf doorgaan met wat jullie doen. Ik geniet van de rust die er is gekomen, maar jullie maken er echt een feest van. Blijf dat doen, vier dat je de strijd voor je eigen geluk  aan bent gegaan. Maar geniet ook een beetje van de rest van het leven, van studeren en werken. En blijf openlijk genieten. Dat jullie dat doen is voor mij echt een feest om te zien.’

Wat heb jij geleerd van jonge trans personen?

‘Het zo vrij kunnen zijn en er zo van kunnen genieten, dat is het leukste wat ik bij jullie zie. Ik kom uit een tijd dat er niks was, niks georganiseerd werd en nu is er van alles. Ik doe het weliswaar niet meer, vanwege mijn leeftijd, maar ik geniet ervan om jullie te zien feesten. Daarin helpen jullie me wel, ik ben misschien bijna zeventig, maar ik blijf actief.’

Nog een laatste moederlijk advies?

‘Dat als het allemaal niet mee zit, je toch door moet blijven gaan. Dat je echt een fijn, rustig en gelukkig leven kunt leiden. En doe je stinkende best voor een diploma, want dat opent zo veel deuren.’

Post a Comment