Wispelturige hormonen

Ryan (non binair trans) en David (cis) hebben samen een kinderwens. Waar lopen zij tegenaan tijdens hun mooie maar soms ook ingewikkelde reis naar een eigen kindje? In een persoonlijke briefwisseling delen zij hun gedachten en gevoelens met elkaar, en met ons. Om de beurt snijden ze een specifiek onderwerp aan.

Lieve David,

Ver voor ik samen met jou deze reis begon, wist ik al dat ik moest stoppen met testosteron om zwanger te kunnen worden. Eerst drie maanden om alle testo uit m’n systeem te krijgen en daarna tijdens de hele zwangerschap. Ik had natuurlijk wel wat gedachten over hoe dat zou zijn en ik vond het spannend te ervaren wat er met mijn lijf zou gebeuren. Zou mijn baard nog zo vol zijn? Zou mijn gezicht vervrouwelijken? En wat zou het doen met mijn emoties?

Ik ben blij dat ik vooraf wist dat het pittig zou zijn maar niet hoe pittig precies. Want boy wat is dit soms enorm rot. Allereerst is mijn gezicht weer een stuk ronder geworden. Niet zo dat mensen op straat het merken maar ik zie het natuurlijk wel in de spiegel. En mijn heupen waren altijd al breed maar met testo toch wat afgenomen. Dat is nu allemaal weer terug bij af. M’n baard is gelukkig blijvend en alleen een beetje langzamer en dunner met groeien.

Die lijfelijke veranderingen zijn vooral voor mij persoonlijk vervelend, de buitenwereld merkt het niet zo. Wat wel te merken is, vooral voor jou, zijn mijn ontzettend vervelende moodswings. Bij een menstruatiecyclus komen ook hormonale pieken en dalen kijken. Het is niet alleen het moment dat ik ongesteld ben maar ook de dagen ervoor, de dagen rond de eisprong en eigenlijk elk moment dat er weer een hormoon vervelend gaat lopen doen. Het gaat van enorme depridagen naar dagen van pijn of dagen van irritatie en chagrijnig zijn. Ik kan dan om het kleinste dingetje, zoals het net iets te hard neerzetten van een kopje op het aanrecht, heel fel uit de hoek komen en daar krijgen we dan ruzie over. Niet omdat ik dat wil of omdat ik dat kopje echt vervelend vind, maar het zijn van die dagen dat alles een beetje te veel is.

Jij kende mij natuurlijk nog helemaal niet op deze manier. Ik was met testo zo heerlijk stabiel. Hoe is het voor jou dat ik al bijna anderhalf jaar emotioneel zo anders in elkaar zit?

Lieve Ryan,

Jij was de eerste trans persoon met wie ik een relatie kreeg. Sterker nog, in mijn cis mensen-bubbel kende ik nog amper trans personen. Ik was behoorlijk onwetend over wat een transitieproces inhield. Op het moment dat we besloten voor onze kinderwens te gaan, had ik al het een en ander met je meegemaakt qua operaties. Je waarschuwde me de hele tijd dat alles zou veranderen als je met testo zou stoppen. Ik kon me er niks bij voorstellen. Ik had je leren kennen als een evenwichtig persoon die overal even relaxed op reageerde. Maar de wissel van hormooninname veranderde veel.

Dat heb ik geweten! De onvoorspelbaarheid van hormoonschommelingen veroorzaken, zoals je zegt, nare moodswings tijdens je menstruatiecyclus en rondom je vruchtbaarheidsperiode. Jij kan dan zo vurig zijn, en dit in combinatie met mijn temperamentvolle karakter is een recept voor een ontvlambare cocktail. Als we niet opletten vallen we tijdens deze periodes in een reeks vol ruzietjes.

Als cis man heb ik me met regelmaat gerealiseerd wat een zegen het is dat ik niet belast ben met maandelijkse menstruatiegerelateerde hormoonschommelingen die mijn emoties alle kanten uitgooien. Vreemd eigenlijk dat we hier als samenleving totaal niet op ingericht zijn en dat we van mensen die menstrueren verwachten dat ze te allen tijde hetzelfde functioneren. Natuurlijk wordt iedereen – cis, trans, man, vrouw, non binair – bij tijd en wijle overvallen door hormonen die gedrag beïnvloeden. Maar we zouden volgens mij echt beter ingericht kunnen zijn als samenleving voor mensen die menstrueren.

Terug naar onze relatie. Wat zou het handig zijn voor onze partner als wij op momenten dat we niet goed in ons vel zitten een bordje ‘defect’ op ons hoofd kunnen plaatsen. Ik heb bewondering voor je dat je zo open communiceert over je gevoelens en over hoe het werkt bij jou nu je lichaam in deze staat van zijn is. Ik vind je sinds het stoppen met testo ook zachter en opener dan toen ik je leerde kennen. Je bent gewoon jij met alles wat bij jou hoort en ik ben ik met alles wat bij mij hoort.

Het liefst was ik een baken van rust voor je in deze periodes. Zo’n persoon die altijd kalm en beheerst reageert, je kent deze types wel. Helaas is dat niet zo en stuiter ik gezellig met je mee als alles in jou stuitert. We moeten beiden ons best doen om om te gaan met de wisselende stemmingen die jouw hormonen bij je oproepen.

Dat je lichaam verandert en meer rondingen aanneemt is iets waar jij helaas mee moet dealen. Ik luister naar je en praat met je maar denk dat ik nooit kan voelen wat jij voelt. Ik weet niet hoe het is om rondingen te hebben die niet bij mijn binnenmens passen. Het is denk ik fijn dat je vrienden hebt die dat wel herkennen.

Al met al ben ik trots op wie we samen zijn.