Treat it Queer

Treat it Queer is een stichting die zich inzet voor inclusieve gezondheidszorg. Zij werken vanuit de filosofie “dat queer mensen over de hele wereld veilige, uitgebreide en hoogwaardige gezondheidszorg verdienen die is aangepast aan hun unieke behoeften, vrij van vooroordelen en discriminatie.” Ik ging met een van de oprichters in gesprek over dit mooie doel.

Zou je jezelf willen voorstellen? Wie ben je en wat doe je?

Ik ben Maddalena Giacomozzi (die/diens, hen/hun) uit Italië en ik ben arts. Ik woon nu tien jaar in Nederland en heb hier ook geneeskunde gestudeerd. Ik denk dat het beter is om hier te wonen en Italië als vakantieland te hebben, in plaats van andersom. Noord-Italië, waar ik vandaan kom, is wel heel mooi om in de Alpen te hiken. Soms ga ik daarom terug, maar ik ben niet van plan om terug te verhuizen. Ik zit hier goed op mijn plek. 

Momenteel doe ik promotieonderzoek naar endometriose bij transgender en genderdiverse personen bij het Radboud UMC. Endometriose is een aandoening die binnen de gynaecologie behandeld wordt. Onderzoek naar deze aandoening is tot nu toe altijd gedaan vanuit een cisgender perspectief. Het onderzoek dat ik nu doe focust zich op trans en genderdiverse personen, op zowel degenen die genderbevestigende zorg gebruiken als die dat niet doen. Daarnaast studeer ik seksuologie en ben ik voorzitter en medeoprichter van de Treat it Queer stichting. Dat is mijn uit de hand gelopen hobby, zeg ik altijd. 

“Na onze studies beseften we dat we eigenlijk niks hadden geleerd over onze eigen gemeenschap”

Hoe is die uit de hand gelopen hobby ontstaan?

Ik had een groep vrienden die allemaal iets studeerden in de richting van gezondheidszorg. Na onze studies beseften we dat we eigenlijk niks hadden geleerd over onze eigen gemeenschap. Alle kennis die we over de Queer gemeenschap hadden kwam voort uit ervaringsdeskundigheid en niet uit lesstof. We vonden het heel raar dat we hier niet structureel over hebben geleerd, zoals we dat wel over andere dingen hebben gedaan. Dat wilden we veranderen.

We hebben eerst een online workshop gegeven voor de Universiteit van Maastricht en die werd heel goed ontvangen. Er bleek echt behoefte te zijn aan deze kennis. Toen hebben we besloten om een stichting op te zetten. Dat is inmiddels twee jaar geleden. Nog niet heel lang, maar we zijn snel gegroeid.

Het is niet alleen bij de workshop gebleven, wat doen jullie nu nog meer?

Klopt, we werken eigenlijk op verschillende pijlers. De workshops zijn altijd gebleven, en we bieden er nu meerdere aan. Deze gaan over inclusieve taal en hoe zorgverleners queer personen het beste kunnen benaderen, zorg voor Queer vluchtelingen, intersectionele benadering van zorg, gender non-conformiteit in reproductieve zorg en tot slot genderbevestigende zorg. We doen deze workshops nu op aanvraag bij universiteiten, studentenverenigingen, en zorgaanbieders in Nederland en daarbuiten. We willen dit zo breed mogelijk maken en ons niet alleen op Europa concentreren, maar we zijn grotendeels wit Europeaans dus die limitatie zit er wel in. 

Naast de workshops hebben we ook andere projecten, zoals het maken van lesmateriaal in de vorm van kleine kenniskaarten. Daarbij hebben we vorig jaar ook een jongerenuitwisseling over Queer zorg gedaan in Italië, en zijn we op dit moment bezig met een project rondom seksuele gezondheidszorg. Soms zijn de projecten meer activistisch, voor bijvoorbeeld jongeren, en soms is ons werk meer academisch, zoals op congressen staan. We proberen echt in beide ‘werelden’ iets te betekenen.

Dat zijn veel mooie dingen, met hoeveel mensen doen jullie dit?

We zijn nu met zes mensen die structureel in de stichting werken en we gaan veel verschillende partnerschappen aan. Daarnaast hebben we soms vrijwilligers voor bepaalde projecten. 

Een van die projecten focust dus op seksuele gezondheidszorg. Kun je daar meer over vertellen?

We beginnen binnenkort met een onderzoek door middel van een enquête en focusgroepen. We horen graag uit de gemeenschap wat er echt nodig is. Het gaat niet alleen over het Queer perspectief op seksuele gezondheid; we bekijken het ook vanuit het oogpunt van een beperking, chronische aandoening en neurodivergentie. We werken dus vanuit een intersectioneel perspectief.

Je benoemt dat jullie ook buiten Nederland actief zijn. Welk verschil merk je tussen Nederland en andere landen?

Vanuit mijn eigen ervaring kan ik het beste Italië en Nederland vergelijken. Wat me daarin opvalt is dat men in Nederland doet alsof hier geen discriminatie plaatsvindt. De rechten in Nederland zijn ook heel goed, waardoor mensen niet erkennen dat er nog structureel of in het klein wel degelijk discriminatie voorkomt. Mensen reageren vaak ook heel defensief dat ze niemand discrimineren. Ten eerste is dat niet altijd zo. Ten tweede gaat het er niet om dat je iedereen gelijk behandelt, maar dat je iemand behandelt naar diens specifieke behoeften. 

In Italië is een sterke transgender gemeenschap die strijdt voor hun rechten. Tegelijkertijd heb je ook politici die uitspraken doen die echt niet kunnen. Religie speelt hier nog heel erg een rol in, het is nog heel cultureel bepaald. Dat is vaak de uitdaging. Er heersen andere normen en waarden die minder ruimte voor diversiteit laten. We werken nu ook samen met partners uit Georgië en Armenië. Daar is de situatie weer heel anders, wat weer om een ander soort activisme vraagt.    

“Het gaat niet alleen over het Queer perspectief op seksuele gezondheid; we bekijken het ook vanuit het oogpunt van een beperking, chronische aandoening en neurodivergentie”

Heel bijzonder en mooi dat jullie op verschillende plekken en verschillende manieren te werk gaan. Wat is een moment dat je is bijgebleven?

Het mooiste vind ik als ik algemene kennis deel en dan langzaam het kwartje zie vallen bij mensen. Ik probeer ze altijd mee te nemen in dat het om een hele galaxy gaat en niet slechts een extra hokje. Dat is in Nederland wel vaak het narratief namelijk. Je spreekt iemand aan als man, vrouw of non-binair. Dat slaat, ondanks de goede intentie, de plank echt mis. Ik probeer mensen duidelijk te maken dat het complexer is en dat het oké is om niet alles te begrijpen, zolang je mensen respectvol benadert. Voor veel mensen is het echt een openbaring dat er meer diversiteit is en dat het geen nieuwe trend is. Genderdiversiteit heeft altijd al bestaan en is in andere culturen ook aanwezig. Bij jonge geneeskundestudenten leg ik ook uit dat er in de biologie meer is dan alleen XY en XX chromosomen. 

Wat hopen jullie dat Treat it Queer, in een ultiem droomscenario, teweeg gaat brengen?

We hopen dat zorg inclusiever wordt. Niet alleen voor de Queer gemeenschap maar ook in bredere zin. Dat gaat deels over het erkennen van discriminatie en vooroordelen binnen de zorg. Ook willen we zorgverleners bewust maken dat iedereen hun zorgbehoefte anders is. Daar moet je als zorgverlener op in kunnen spelen. Wat werkt voor een cis persoon, werkt niet altijd voor een trans persoon. Wat werkt voor een witte Nederlander, werkt niet altijd voor iemand met een migratieachtergrond. Wat werkt voor een neurotypisch persoon, werkt niet altijd voor een neurodivers persoon. 

De hele zorg moet breed inclusief zijn, niet alleen de genderpoli. Welke zorgvraag je ook hebt, je moet kunnen vertrouwen op je zorgverlener. 

Wil je meer weten over de mooie missie van Treat it Queer, ga dan naar 

www.treatitqueer.org. Je kunt de organisatie ook op verschillende sociale media platformen volgen. Daar kun je onder andere zien hoe je aan het project over seksuele gezondheid kan meewerken.