Op zoek naar de ware (als trans vrouw die op cis mannen valt)

Door Alejandra Ortiz

Een paar weken geleden bracht ik een weekend door in een pittoresk vissersdorpje net buiten Amsterdam. Ik was daar op uitnodiging van Bas, een Nederlandse man van ergens in de veertig. Ik had hem ontmoet via een dating-app. Inmiddels waren we al zo’n zes maanden met elkaar aan het praten en tussen de lockdowns door hebben we een keer samen geluncht in de stad. Daarna zagen we elkaar met oud en nieuw, en nu spraken we dus opnieuw af. Al sinds onze online ontmoeting probeerde Bas me bij hem thuis uit te nodigen. Toch heb ik vanaf december pas het gevoel dat ik hem daarvoor genoeg kon vertrouwen. Ik zou mezelf niet bestempelen als preuts, maar onenightstands zijn toch niet echt mijn ding. Ik ben eerder op zoek naar liefde en een langdurige relatie met iemand die ook op intellectueel vlak op dezelfde lijn zit als ik. Bas is zeker een goede partij: hij bleek niet alleen een geweldige gastheer en kok te zijn, hij is ook nog eens zorgzaam en doet zijn best om het me in alle opzichten naar de zin te maken. Sinds ons eerste en tweede afspraakje is het me niet gelukt om hem uit mijn hoofd te zetten. We sturen elkaar nog steeds berichtjes, maar ondanks dat hij onze tijd samen erg fijn vond, lijkt het erop dat hij op dit moment nog niet klaar is voor een vaste relatie. Nou ja, ook al is híj er misschien nog niet klaar voor, ík ben dat wel.

Mijn datinggeschiedenis

Die ervaring met Bas zette me aan het denken over mijn datinggeschiedenis. Ik heb genoeg ervaring op het gebied van daten. Ik ben een achtendertigjarige trans vrouw, voel me aangetrokken tot cis mannen en heb verschillende fases doorleefd wat betreft mijn identiteit: voor en na de hormonen, voor en na de operatie, stealth (niet voor iedereen openlijk trans), noem maar op. Afspraakjes met mannen zorgden voor de gelukkigste, opwindendste en tegelijkertijd de meest uitdagende ervaringen die ik me kan herinneren.

Ik durf wel te zeggen dat ik makkelijk voor een cis vrouw door kan gaan, waardoor een date scoren voor mij niet bovengemiddeld moeilijk is. Een betrouwbare man vinden die op zoek is naar een langdurige relatie, dát is pas een uitdaging. Waarom? Ik wou dat ik het antwoord daarop wist!

Toen ik in 2015 naar Nederland kwam, begon ik meteen met daten.

De eerste man met wie ik een afspraakje had heette Danny. Een heel leuke Duitse student die tien jaar jonger was dan ik. Ik ontmoette hem in het Rijksmuseum, terwijl we naar schilderijen stonden te kijken. Hoewel onze verhouding maar twee weken duurde, zat die vol passie en liefde voor avontuur. Hij liet me voor het eerst kennismaken met Amsterdam. Achterop zijn fiets verkenden we de grachten.

De tweede man heette Altin, een jongen uit Albanië die op dezelfde manier liep en praatte als Tony Montana uit Scarface. Door zijn liefde en genegenheid voelde ik me het meest speciale meisje op aarde. Ten slotte ging ik op date met een man van wie ik echt dacht en hoopte dat hij de ware was, maar er ontwikkelde zich een ongezonde relatie die toch nog twee jaar duurde, en die me een posttraumatische stressstoornis bezorgde. Toen die relatie ten einde kwam was ik zo gebroken, dat ik mannen een tijd lang volledig links heb laten liggen.

Datingapps

Aangezien ik een optimistische vrouw ben, besloot ik vorig jaar de liefde toch nog een kans te geven. Ik meldde me aan bij verschillende datingsites: Tinder, OkCupid en Badoo, met gemengde resultaten. De een negeerde me zodra ik zei dat ik trans was, de ander stuurde me de gebruikelijke dickpics. Sommige mannen waren alleen in me geïnteresseerd als ik een pik had, of als ik openstond voor geheime ontmoetingen. Daarnaast waren er nog de mannen die me meevroegen naar de film, wilden afspreken in een café, of een boottochtje wilden maken door de grachten.

Op een dag stuitte ik op MyTransgenderCupid. Hoewel de naam gericht lijkt op mensen die een transgender vrouw als datingpartner zoeken, in plaats van andersom, zegt de site een platform te zijn voor trans vrouwen die het (heteroseksuele) pad van de liefde bewandelen. Voor trans vrouwen is een abonnement op de site gratis, mannen moeten betalen. Hoewel dit misschien hoffelijk zou moeten overkomen, onderstreept het de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Toch was ik nieuwsgierig. Ik ben inmiddels een week lid van de site, tot nu toe zonder succes. Verschillende mannen die mijn profiel leuk vonden, bleken in de VS, in Noord-Europa of in Azië te wonen. Als ik filter op Nederlandse mannen, komen er weinig profielen naar boven en bij een kwart van die profielen staat geen foto. Dit doet mij denken aan mannen die geheimen met zich meedragen. Dan zijn er nog de vragen over mijn lichaam, lengte en zelfs over de staat van mijn genitalia. Ik vind het niet oké om daarnaar te vragen, op datingsites voor cis personen zie je nooit vragen over de staat van iemands geslachtsdeel.

In mijn nieuwsgierigheid naar meer informatie over MyTransgenderCupid, nam ik contact op met oprichter Stefan de Jong. Aan hem stelde ik de volgende vragen:

Waarom werd deze site opgericht?

‘Het verhaal achter MyTransgenderCupid heeft een enigszins triest tintje. Op mijn reis naar de Filippijnen in 2014 kwam ik veel transgender vrouwen tegen, en dus ook de moeilijkheden waar zij in de samenleving mee te maken hebben. Hoewel in sommige landen wel een algemene tolerantie naar trans vrouwen bestaat, worden ze nog niet volledig geaccepteerd. Tot op de dag van vandaag heeft een meerderheid van de mensen nog steeds intolerante opvattingen ten opzichte van transgender personen. Dit komt met name tot uiting op de datingsites die er op het moment voor transgenders bestaan. Er zijn er meer dan genoeg, maar de meeste sites zijn niet oprecht en zetten trans personen op een niet fatsoenlijke manier neer. Daardoor ontstond het idee bij mij om een eerlijke, degelijke datingsite te creëren voor trans vrouwen, die bedoeld is om een langdurige relatie te vinden en daarnaast om trans vrouwen op een respectvolle manier in de spotlight te zetten.

Het begon in 2014 met de website MyLadyboyCupid.com. Hoewel de term ‘ladyboy’ in de Aziatische wereld (voornamelijk in Thailand en de Filippijnen) heel gebruikelijk en algemeen geaccepteerd is om trans vrouwen mee aan te duiden, wordt die term in de westerse wereld vaak geassocieerd met seks en porno. Daarom veranderden we in 2015 de naam in MyTransgenderCupid.’

Hoe worden transvrouwen bij dit project betrokken?

In het begin waren er geen anderen dan ikzelf bij betrokken, maar vanwege de sterke groei die de site doormaakt, bestaat ons team inmiddels uit drie personen. Een van de personen met wie ik samenwerk, is een trans vrouw uit de Filippijnen. Zij helpt ons de website te onderhouden, deze te promoten op sociale media en daarnaast is ze verantwoordelijk voor onze klantenservice. De andere medewerker is een trans vrouw uit Thailand. Zij schrijft regelmatig blogs en vertaalt artikelen voor onze website.’

Wat onderscheidt deze site van andere datingsites?

‘Wij onderscheiden ons van alle andere sites door ons voornaamste doel: trans vrouwen aan een echte relatie helpen. Bij het tot stand brengen van de site wilden we niet de zoveelste website zijn voor mensen met seksuele fantasieën, of zogenaamde ‘tranny chasers’ (mensen die van trans personen een fetisj maken). Wij geloven dat we de beste, fatsoenlijke datingervaring bieden voor trans vrouwen en mannen die georiënteerd zijn op trans vrouwen.’

Hoe groot is de kans op succes met deze site?

‘We hebben hierover geen harde cijfers, omdat er over het algemeen niet veel mensen zijn die hun datingervaringen delen. Toch hebben we een aantal succesverhalen ontvangen, die op de website te lezen zijn.’

Mogen alleen cis mannen zich inschrijven als potentieel datingpartner voor trans vrouwen of zijn trans mannen ook welkom?

‘We hebben plannen om onze genderselectie in de nabije toekomst uit te breiden, maar voor nu zijn we vooral gericht op daten tussen trans vrouwen en cis mannen. Trans mannen zijn echter natuurlijk ook meer dan welkom!’

Nieuwsgierig als ik ben zal ik mijn profiel nog een tijdje in de lucht houden, maar ik betwijfel of ik via deze datingsite een man kan ontmoeten met wie ik een gelijkwaardige relatie kan opbouwen.

Ik ben benieuwd of andere trans vrouwen die dit lezen vergelijkbare of juist heel andere datingervaringen hebben. Wat zijn voor jou als trans vrouw de ups en downs geweest van het daten? Sta je zelf ingeschreven op de site uit dit artikel? Zo ja, wat is jouw ervaring met de site tot nu toe? Denk je dat dit soort sites nuttig is voor trans personen? Hoe zit het met de mensen die meer open staan voor of ervaring hebben met mensen buiten de man-vrouw-tweedeling? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen. Laat hieronder een reactie achter of stuur een bericht naar info@transmagazine.nl.

Disclaimer: dit is de mening van een hetero trans vrouw van kleur die genderbevestigende operaties achter de rug heeft en die alleen cis mannen date. Ik wil op geen enkele manier beweren dat mijn ervaring de algemene stem van de transgemeenschap is of vertegenwoordigt. Alle namen in het artikel zijn veranderd ter bescherming van de identiteit van de betrokken personen.

Alejandra Ortiz is een van onze freelance-schrijvers. Alejandra past haar levenservaringen als trans vrouw van Mexicaanse afkomst dagelijks toe in haar activisme voor biculturele trans migranten en vluchtelingen in Nederland.