Wie

Maak kennis met de redactie van TRANS magazine:

Meike: ‘Sinds 2006 initieer ik educatieve journalistieke projecten voor in de media ondervertegenwoordigde groepen. In 2009 heb ik voor de realisatie van deze projecten, waarmee ik streef naar maatschappelijke gelijkheid, Stichting Inclusief opgericht. Naast TRANS magazine geven wij bijvoorbeeld INCLUSIEF magazine uit, gemaakt door migranten. Angst voor het onbekende wil ik bevechten, zowel persoonlijk als in mijn omgeving’. Meike is ook kunstschilder en voelt zich agender.

Werkte jarenlang als docent en als productieleider van theatervoorstellingen. Inmiddels is hij maatschappelijk begeleider en consulent seksuele en genderdiversiteit bij VluchtelingenWerk. Sinds de eerste editie van Trans magazine is hij als eindredacteur betrokken bij de totstandkoming ervan. Gabriël: ‘Dit tijdschriftproject gaat niet alleen over het maken van artikelen, foto’s, tekeningen, lay out, het gaat ook over onderdeel zijn van een community. Alle makers zijn trans op een eigen unieke wijze en samen representeren wij een rijkgeschakeerde transdiversiteit. Ons streven is de lezers een klankbord te bieden, herkenning en mogelijk wat nieuwe inzichten.‘

Bappie: ‘Als transpersoon is het mijn doel om de wereld in een impasse te krijgen totdat ze de essentie van transzijn begrijpt. Ik ben sinds de tweede editie grafisch ontwerper en designer voor TRANS magazine. Naast het maken van mooie pagina’s voor het printmagazine, heb ik ook een YouTube-kanaal gelanceerd, genaamd Kutmannen. Een show waarin we het belangrijkste probleem van transgenders aanpakken: de cistem’.

Jamilla: ‘Als grafisch ontwerper ben ik sinds 2018 bondgenoot van TRANS magazine. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in gender en seksualiteit. Als cis-vrouw in een queerrelatie denk ik dat het belangrijk is om mijn privileges te gebruiken om bewustzijn te creëren en mijn hulp te bieden aan de LGBTQ + -gemeenschap.⁠ Elke transpersoon gaat op verschillende manieren door zijn transitie en er zijn mooie en verbazingwekkende verhalen. Verhalen die ik graag met mijn artwork en design tot leven wil brengen.’

Jip: ‘Ik ben een beeldontwerper bij het TRANS-magazineteam. Als fotograaf en grafisch ontwerper werk ik aan het opnieuw creëren van publieke en media-opvattingen over transgenders.⁠ In het dagelijks leven hebben transgenders te maken met veel vooroordelen. Ook cis-gemeenschappen hebben hier last van, want vooroordelen zijn gevangenissen voor ieder mens.⁠ We moeten deze normen rond gender en seksualiteit doorbreken. Het kost tijd en veel moeite, maar uiteindelijk zullen alle regenboogkleuren schijnen, waardoor de wereld een betere plek wordt voor iedereen’.

Eus: ‘Mijn transitie is een ongelooflijk vruchtbare voedingsbodem voor mijn creatieve geest. Het co-creëren van TRANS magazine als redacteur en auteur is een geweldige kans om deze inspiratie te benutten. Ik schrijf graag verhalend. Voor TRANS magazine heb ik daarnaast meer ervaring opgedaan met interviewen. Ook heb ik me sinds kort gestort op het maken van podcasts’.

Jan: ‘Ik identificeer me als non-binair. Ik werkte mee aan de 2020 editie van TRANS magazine en dat was een super lonend proces. Ik hou ervan om contact te maken met gelijkgestemde mensen en ik hou ervan om inhoud (verhalen en boodschappen in tekst of beeld) te creëren die hopelijk op een positieve manier meer aandacht zal geven aan de transgemeenschap’.

Max: ‘Ik gebruik hij / zij en zij / die voornaamwoorden, heb een voorliefde voor goede boeken en katten, en in mijn dagelijks leven werk ik als advocaat voor geestelijke gezondheid. ⁠Voor TRANS magazine schrijf ik en help ik met sociale media. Ik hoop een gezond gesprek tussen mensen op gang te brengen en dat mijn artikelen een helpende hand kunnen bieden in moeilijke gesprekken.’

Jasmine: ‘Ik ben een van de fotografen voor TRANS magazine en heb aan twee printedities meegewerkt. Ik fotografeer al sinds ik heel jong was; het is echt mijn passie in het leven. Ik richt me vooral op theatrale beelden, portret- en modefotografie. Met mijn portretten focus ik op hoe ik andere kanten van mensen kan vastleggen’.

Raph: ‘Sinds de eerste editie werk ik mee aan TRANS magazine. Deelnemen aan het project biedt de vrijheid om te schrijven over onderwerpen die ik zelf graag wil onderzoeken. Zoals de complexe aard van het man zijn, dubbele diagnoses, en sekstoys voor transgenders. Ook vind ik het leuk om boeken en films te reviewen. Door de persoonlijke aard van het blad denk ik dat het de lezers herkenning biedt’.

Jans: ‘Ik ben non-binair. Ik luister liever naar de verhalen van anderen, dan dat ik die van mezelf vertel. Ik hou van mensen interviewen en van research doen. Hiermee ondersteun ik ook andere schrijvers in het TRANS magazine team. Ik vertaal ook artikelen naar het Engels. Door te schrijven over genderidentiteit hoop ik bij te kunnen dragen aan het bredere gesprek over trans-gerelateerde zaken, en ook nog meer over mezelf te weten te komen’.

Rachel/Ray: ‘Ik gebruik zij / hen voornaamwoorden. Met veel plezier denk en werk ik mee in de TRANS magazine redactie. Ik benut mijn persoonlijke ervaringen en mijn zorgachtergrond bij het creeeren van verhalen en het voeren van gesprekken (interviews). Als de Brit in het team verzorg ik ook vertalingen van de Nederlandstalige artikelen naar het Engels’.

Nour Anne: ‘Ik ben vrouw met een transgender achtergrond. Ik vluchtte uit mijn geboorteland Koeweit waar mijn vrijheid en veiligheid op het spel stonden, omdat ik opkwam voor de gelijke behandeling van transgender personen. In Nederland ben ik me weer actief gaan inzetten voor de bewustwording over genderdiversiteit. Ik ben een optimistisch mens en geloof in de kracht van verbinding. Individuen verschillen van elkaar, ook wat betreft genderbeleving en dat kan leiden tot onbegrip en agressie. Mijn streven is om via de dialoog elkaar te leren begrijpen en waarderen.’

Chris: ‘Als jonge beeldend kunstenaar heb ik een passie voor het maken en bekijken van (moderne en hedendaagse) kunst. Tijdens mijn transitie heb ik twee series ‘dickpics’ getekend. Ik vond het belangrijk om transmannen zichtbaar te maken binnen de kunst. Persoonlijk hoef ik niet te allen tijde zichtbaar te zijn als transgender. Zichtbaarheid betekent voor mij wel, dat ik kan vertellen dat ik trans ben, als ik daarmee mensen kan helpen op momenten dat ik dat nodig acht’.

Alex: ‘De emancipatie van transgenders staat op nationaal en internationaal gebied nog in de kinderschoenen. Vooral als je de situatie in het buitenland bekijkt, is het soms flink schrikken. In vergelijking daarmee, mogen we constateren dat wij het als transgender personen in Nederland zo slecht nog niet hebben! Voor TRANS magazine vond ik het belangrijk hierop te wijzen, vandaar dat ik onder andere heb geschreven over transfobie in Europa’.